از هر دری سخنی

گاه نوشته های قابل انتشار، در هر موضوعی!

از هر دری سخنی

گاه نوشته های قابل انتشار، در هر موضوعی!

از هر دری سخنی

گاه خنده ای تلخ و گاه تلخی یک خنده، وجودت را در آتشی غریب می سوزاند...
اینجا غمکده ای است، پر از درد رفتن...
و تماشاکده ای است، لبریز از جدایی...
اینجا دنیاست!
سرای بی کسی...

۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «امام خامنه ای» ثبت شده است

  • ۱
  • ۰

پیشتر در این وبلاگ نوشته بودم که:

از شهید رئیسی خیلی بیشتر از آیت الله رئیس کار بر می آید...

شکی ندارم که هم سردار دلها حاج قاسم سلیمانی و هم شهید رئیسی و دیگر شهدای مظلوم خدمت، از این به بعد بیشتر و بهتر پای کار نظام خواهند بود.

مقدمه سازی برای ظهور از بستر انتخابات

تاریخ و مباحث مربوط به آن، بحث امروز و فردا نیست. در واقع نگاه کوتاه مدت به مباحث کلان، آسیب زننده است. اگرچه لازم است برنامه ها با رویکرد کوتاه، میان و بلند مدت پیگیری شوند اما قطعا تمرکز بر نتایج کوتاه مدت آسیب زننده است...

از سوی دیگر برای بستر سازی ظهور، راهی جز تشکیل «دولت اسلامی» نیست. چرا؟ جون این دولت اسلامی است که «جامعه اسلامی» را می سازد. عجیب است که عدهای تصور می کنند برعکس است و جامعه اسلامی دولت اسلامی را شکل می دهد! خیر؛ شکل دقیق ماجرا این است که دولت اسلامی زمینه ساز ساخت جامعه اسلامی است که فرمود: الناس علی دین ملوکهم. (جهت اطلاع بیشتر ر.ک: اینجا)

انتخابات زمینه ساز شکل گیری دولت اسلامی

می دانیم که از 5 مرحله ای که باید برای شکل گیری تمدن نوین اسلامی و تحقق امر ظهور رخ بدهد، دو مرحله آن انجام گرفته است؛ یعنی انقلاب اسلامی و نظام اسلامی.

پنج مرحله تا تمدن نوین اسلامی به اختصار از قرار ذیل است:

1. انقلاب اسلامی

2. شکل گیری نظام اسلامی

3. تشکیل دولت اسلامی

4. شکل گیری جامعه اسلامی

5. رسیدن به امت اسلامی و تمدن نوین اسلامی

برای اطلاع بیشتر می توانید از این منبع بهره ببرید:

مقاله مراحل دستیابی به تمدن نوین اسلامی دکتر عباسعلی فرزندی.

مرحله انقلاب اسلامی با رهبری امام خمینی (ره) با موفقیت انجام شده است. شکل گیری نظام اسلامی نیز با هدایت و رهبری ایشان به بهترین نحو انجام گرفته است و فرایند شکل گیری نظام به نحوی است که راه های مختلف و ممکن ذکر شده و افراد و سلایق گوناگون زمینه ساز بوده اند تا نظام به شکل کنونی آن به دست ما برسد. از نظر حقیر، ماجرای تشکیل دولت موقت توسط مهندس بازرگان و نیز به قدرت رسیدن بنی صدر و به رأی گذاشتن تمامی مراحل شکل گیری نظام اسلامی، فقط و فقط حاصل دید عارفانه امام (ره) بود! در واقع امام خمینی (ره) با هدایت خدای متعال، توانست به نحوی نظام اسلامی را شکل دهد که هیچ شک و شبهه در آن نباشد و ابعاد مختلف آن از هر نظر با قاطعیت و با همراهی مردم به تثبیت برسد...

اما در حال حاضر، و پس از شهادت آیت الله رئیسی، انتخاباتی سرنوشت ساز در پیشروی ملت رشید ایران قرار دارد.

انتخابات است که زمینه ساز شکل گیری دولت اسلامی است. باز از نظر این حقیر، اگرچه نخبگان چه در ایران و چه در سایر کشورها، در هدایت افکار عمومی نقش موثری دارند، اما در ایران گاهی این روال برعکس می شود؛ یعنی این مردم هستند که جلوتر از نخبگان سیاسی حرکت می کنند و حتی گاهی رفتار آنها درس آموز می شود!

در انتخابات پیش رو نیز می توانیم انتظار داشته باشیم که دولت اسلامی در دهه پنجم انقلاب شکل بگیرد و به اذن الله با خدمات موثر خود، کشور را به سوی شکل گیری جامعه اسلامی پیش ببرد...

امام خامنه ای: دلها به دست خداست

رهبر فرزانه انقلاب اسلامی جمله ای کلیدی دارند که در آن می فرمایند: دلها به دست خدای متعال است...

این فرمایش که عصاره آیات و روایات است، نشان می دهد که برگی از درخت نمی افتد مگر به اذن خدای متعال.

به همین جهت است که حماسه های عجیب و غریبی در این کشور شکل می گیرد که با هیچ منطقی نمی توان آنرا تحلیل و بررسی کرد. حماسه هایی نظیر حماسه دفاع مقدس، حماسه بدرقه امام راحل، حماسه 23 تیر 78، حماسه 9 دی 88، حماسه تشییع سردار دلها، حماسه تشییع شهید رئیسی و شهدای خدمت و...

از نظر حقیر، انتخابات پیشرو نیز حماسه ای خواهد بود در راستای شکل گیری دولت اسلامی.

دکتر سعید جلیلی ادامه دهنده راه شهید رئیسی

اگرچه هر 6 نامزد انتخابات ریاست جمهوری در جبهه انقلاب تعریف می شوند و هر کس خالصانه به این نتیجه برسد که یکی از این آقایان اصلح است، با رأی به او مأجور خواهد بود، اما نزدیک ترین فرد به اندیشه و روحیه شهید رئیسی، دکتر سعید جلیلی است...

دکتر جلیلی با بیش از 10 سال مطالعه و نیز با نزدیک به 140 سفر استانی و سر زدن به شهرستان ها و روستاهای اقصی نقاط کشور، از نزدیک بسترها و نقاط قوت و ضعف کشور را می شناسد و برنامه مدونی دارد که با پشتوانه مطالعاتی، می تواند ایران عزیز را در مسیر پیشرفت قرار داده و از آن مهمتر، ظهور حضرت حجت (عج) را تسریع نماید.

از سوی دیگر، اگرچه دولت دکتر پزشکیان دولت سوم روحانی خواهد بود و باز شاهد حضور عناصر فاسد و بعضا خائن در دولت خواهیم بود؛ اما با فرض پیروزی ایشان نیز باز قدم بزرگی در مسیر شناخت جریانات سیاسی توسط مردم عزیز کشورمان برداشته خواهد شد. البته روشن است که این مسیر نه تنها ظهور را به تعویق می اندازد، بلکه خسارات فراوانی نیز به بار خواهد آورد؛ اما همانطور که عرض شد، عرصه تاریخ سازی، عرصه عجله و نگاه کوتاه مدت به مسائل کلان نیست!

امید که به لطف خدای متعال، و با یاری حضرت بقیه الله الاعظم (عج)، ارواح طیبه شهدای عزیزمان از جمله شهید رئیسی و شهید حاج قاسم سلیمانی، دل های مومنین و مردم مسلمان و غیر مسلمان کشورمان به سمتی هدایت شود که ایران عزیز در مسیر کوتاه تر برای شکل گیری دولت اسلامی قدم بگذارد و با انتخاب دکتر جلیلی (و یا در صورت ائتلاف، دکتر قالیباف) این هدف به بهترین شکل محقق شود.

پی‌نوشت: این جمله را نوشته بودم و از یادداشت حذف شد. با خودم گفتم اینجا بیاورم بهتر از این است که به کلی معدوم شود! بفرمایید: یکی از 6 نامزد تأیید شده توسط شورای نگهبان، دکتر سعید جلیلی است. سعید جلیلی کسی است که به گفته دوست و دشمن، کارنامه اقتصادی پاک و زلالی دارد و از سوی دیگر، رقبای وی نیز معترفند که از نظر اخلاقی نیز بسیار خوش اخلاق است. از سوی دیگر مناظره های تلوزیونی نشان داد که تنها فردی که بین هر 6 نامزد، برنامه روشن با پشتوانه مطالعاتی 10 ساله دارد، دکتر جلیلی است.

  • احمد طحانی
  • ۰
  • ۰

در این پست مطالبم را ذیل دو محور می نویسم که ارتباط چندانی به یکدیگر ندارند. یکی از آنها را صرفا برای اینکه ثبت و ضبط بشود اینجا خواهم آورد:

یک: محمد جواد ظریف و خدعه جدید آنهم در مراسم شهادت وزیر امور خارجه!

هرچقدر هم بخواهیم خویشتن داری کنیم، هرچقدر هم بخواهیم حرمت نگهداریم، هرچقدر هم بخواهیم «سکوت» کنیم و دندان روی جگر بگذاریم و هرچقدر «تحمل» کنیم، باز هم کم می آوریم! نمی شود؛ نمی گذارند! انگار نمی خواهند فضای سیاسی کشور در آرامش پیش برود! انگار «نان» آنها از اختلاف و طرح مباحثی بر علیه اسلام و انقلاب اسلامی بیرون می آید! عجیب است...

اگر اشتباه نکنم، یکی دو ساعت بعد از نماز حضرت آقا بر پیکر شهدا بود که شبکه خبر گفتگویی با مجمد جواد ظریف انجام داد:

سخنان ایشان در ظاهر بسیار مودبانه و بلکه فراتر از آن، بسیار متین و حتی انقلابی بود؛ اما...

در باطن؟

علی علیزاده در برنامه تحلیلی و تبیینی خود با نام «جدال» (که شدیدا توصیه می کنم اگر اهل سیاست هستید آنرا ببینید و دنبال کنید؛ اما اگر خیلی با سیاست آشنایی ندارید، شاید کمی سنگین و بعضا مضر باشد!) به این موضوع پرداخته است...

از طریق این لینک می توانید بخشی از برنامه که مختص اظهارات ظریف است را مشاهده بفرمایید:

دلیل اخراج امیرعبداللهیان از وزارت خارجه ظریف چه بود؟

ادمین کانال شخصی سجاد نادری پور در آپارات، در توضیح ویدئوی فوق می نویسد: «گزیده برنامه اینترنتی جدال با موضوع دلیل اخراج امیرعبداللهیان از وزارت خارجه ظریف چه بود؟»

این چند جمله را هم من از این ویدئو استخراج کرده ام؛ براستی حیرت آور است! بفرمایید:

در بخشی از برنامه که به کنارگذاشتن امیرعبداللهیان حسب دستور کشورهای عربی!! به جواد ظریف (وزیر خارجه دولت تزویر و ریا) پرداخته می شود، علیپور درباره تیتر روزنامه قدس می گوید: مسئول کشورت رو به خاطر خوش آمد کشورهای عربی کنار بگذاری؟ دورۀ قاجاره مگه؟

تیتر روزنامه قدس این بود:

کنار گذاشتن امیرعبداللهیان برای اثبات حسن نیت به کشورهای عربی!

روتیتر این خبر به معنی واقعی کلمه مخاطب انقلابی را «می سوزاند» و مخاطب وطن دوست و میهن پرست را به «متحیر» می کند که مکر و خدعه تا کجا؟ و به چه قیمت؟

روتیتر روزنامه قدس این بود:

کنار گذاشتن امیرعبداللهیان برای اثبات حسن نیت به کشورهای عربی!

عجیب اینکه در همان گفتگوی کوتاه ظریف با شبکه خبر (در روزی که شهادت آیت الله رئسی و امیرعبداللهیان و عزیزان همراهشان قطعی شده بود) هم باز ظریف به «تحریم» و رفع آن اشاره می کند! و به نحوی سخن می گوید که غیر مستقیم در ذهن مخاطب این نکته نقش ببندد که رئیس جمهور را به خاطر تحریم قطعات بالگرد و کلا تحریم صنعت حمل و نقل هوایی از دست دادیم!

علیزاده و کارشناس مهمان برنامه جدال به خوبی پاسخ این «اراجیف» ظریف را می دهند؛ من فقط «باید» این نکته را اضافه کنم که فکر نمی کردم محمد جواد ظریف تا به این اندازه «وقیح» و «مکار» باشد. مکار از این جهت که منویات پلیدش را به صورت غیر مستقیم بیان کند و وقیح به خاطر اینکه برای پیشبرد اهداف سیاسی خود، از روز شهادت همکارش هم نمی گذرد!!

تنها از محمد جواد ظریف بر می آید که سخنانی به ظاهر «انقلابی» بیان کند؛ در حالیکه باطن آن کاملا ضدانقلابی و ضدوطنی است! کما اینکه فقط ظریف می توانست از ترکمنچای دفاع کند!! و تنها ظریف می توانست کلمه «تعلیق» را در برجام نبیند! و در مجلس آن فضاحت را ببار آورد! (که در صحن مجلس شورای اسلامی اعلام کند که کلمه تعلیق در برجام وجود ندارد و بعدا مشخص شود که 4 یا 5 مرتبه این کلمه در برجام ذکر شده است!)

فقط و فقط از ظریف بر می آید که جلوی مسئول یکی از کشورهای عربی زانو بزند!

فقط از ظریف بر می آید که دوگانه «میدان» و «دیپلماسی» را ردیف کند و در حالیکه همه چیزش را مدیون حاج قاسم و «میدان» است؛ دیپلماسی (بخوانید خودش را) مظلوم جلوه دهد...

البته اشکالی هم ندارد. این جماعت هرچقدر هم که مکار باشند از معاویه که بدتر نیستند! خدا جای حق نشسته است و حافظ و پشتیبان این کشور و این انقلاب، خود اوست. انقلابی که مظلومان عالم در اقصی نقاط این کره خاکی به آن امید بسته اند... بگذریم.

دو: نوسان انسان از منفی بی‌نهایت تا مثبت بی‌نهایت و بالعکس!

در کانال آپارات «نفیر نی» (اینجا) که ویدئوهای ادبی دارد، حکایت جالب «مگسی که عقاب شد مثنوی مولانا» را باز کردم که ببینم. دیدم در توضیحات ذیل ویدئو هم مطلب بسیار زیبا و جذابی نوشته شده است. حیفم آمد که آنرا بازنشر نکنم. اگرچه وقتی مطلب در آپارات منتشر شده و من در وبلاگ شخصی ام می نویسم، روشن است که هدف به هیچ وجه دیده شدن مطلب نیست! در واقع دلیل اصلی این است که مطلب را «حفظ» و «محافظت» کنم که هرازگاهی به آن نگاهی بیاندازم. بفرمایید:

انسان نوسانی دارد از بی‌نهایت منفی تا بی‌نهایت مثبت و جالب است که گاهی فاصله‌ی این دو بی‌نهایت چشم برهم زدنی است.
انسان در چشم برهم‌زدنی به اوج می‌رود و گاهی هم برعکس به حضیض می‌افتد ، و این اوج و حضیض مختص انسان است چرا که او از اختیار برخوردار است، اختیاری که زاییده‌ی عشق و گناه است.
این قسمت از بحر در کوزه در ادامه‌ی داستان نخجیران، مولانا داستانی کوتاه، نمادین و سمبلیک برای ما می‌گوید. حکایتی با بن‌مایه‌ی طنز که شخصیت اصلی آن مگسی است که می‌تواند در لحظه همای سعادت شود.

در پایان امیدوارم هر اتفاقی که می افتد، در این سیر از منفی بی نهایت به سوی مثبت بی نهایت، که راز خلقت و هدف آفرینش و مسیر تکامل انسان است، حضرت حق ما را لحظه ای به خودمان وانگذارد! آمین...

  • احمد طحانی
  • ۰
  • ۰

با عرض سلام و تبریک سال نو

امروز هفتمین روز از سال جدید است و ساعت چهار بعد از ظهر است.

یعنی به همین راحتی یک سال گذشت و از سال جدید هم تقریبا هفت روز سپری شد.

دو نکته را به عنوان اولین پست در سال جدید در این وبلاگ می نویسم:

یکی درباره کار فرهنگی و یکی درباره دبیری...

و این نکته را هم اضافه کنم:

تصمیم دارم که امسال فعالیتم در این وبلاگ را کمی بیشتر کنم؛ ان‌شاءالله.

اهمیت کار فرهنگی

همه می دانیم که «فرهنگ» چقدر اهمیت دارد.

و نیز می دانیم که «کار فرهنگی» چقدر مهم است...

اما اگر بخواهیم میزان اهمیت این دو را مشخص کنیم چه خواهیم گفت؟

امروز در لابلای وبگردی هایم، کلیپی قدیمی از خاطره گویی استاد ازغدی از رهبر انقلاب را برای چندمین بار دیدم...

و الحق چه جمله درستی است (نقل به مضمون) که خواندن چندباره کتاب خوب و دیدن چندباره فیلم های خوب نه تنها ضرری ندارد و وقت تلف کردن نیست، بلکه هربار پرده جدیدی از مفاهیم کتاب و فیلم و... به انسان منتقل می شود.

من هم با دیدن چند باره این کلیپ، به اهمیت فرهنگ و کار فرهنگی کمی بیش از قبل پی بردم!

چرا؟ چون استاد ازغدی به نقل از مقام معظم رهبری در این کلیپ می گوید ایشان گفتند برای دور دوم ریاست جمهوری بنای کاندید شدن نداشتم و قصد داشتم به کار فرهنگی مشغول شوم و با طلبه ها و دانشجوها و... کار فرهنگی انجام دهم!

این یعنی چه؟ چطور ممکن است انسان ریاست جمهوری را رها کند و به این کارهای به ظاهر کوچک بپردازد؟ مگر جز این است که بعضی از حضرات معلم ها، بالاترین پست و مقام را ریاست جمهوری می دانند و بعضا تلاش می کنند تا به جایگاهی دست پیدا کنند که منشأ اثر بشوند؟ پس چطور ممکن است کسی که این جایگاه را دارد، یعنی رئیس جمهور است، دنبال کار فرهنگی باشد؟

این موضوع نشان می دهد که کار فرهنگی از ریاست جمهوری هم ارزش و اثرگذاری بالاتری دارد...

اما چرا؟ پاسخ به این «چرا» را من نه می توانم و نه باید بدهم. استادان و بزرگان و اهل اندیشه باید پاسخ بدهند.

اما من به عنوان یک دانشجو و یک معلم کوچک، می توانم تنها به این نکته اشاره کنم:

کار فرهنگی یعنی «انسان سازی» و روشن است که انسان سازی چه اهمیتی دارد...

به فرموده قرآن اگر کسی یک نفر را نجات دهد انگار همه انسان ها را نجات داده است! چه عظمتی...

اهمیت دبیری

هز زمان که می خواهم از سختی های کارم گله کنم و احیانا به فکر بازگشت به کار قبلی ام (کار پژوهشی و تولید محتوا و...) می افتم، به این سوال می اندیشم که «معلمی چه فایده ای دارد؟» و اهمیت این شغل چیست؟

و هر بار که به پاسخ این سوال فکر می کنم یا درباره آن مطالعه و جستجو می کنم، باز «انگیزه» پیدا می کنم که با جدیت و محکم ادامه دهم...

اما امروز و با دیدن کلیپ خاطره استاد ازغدی از سخنان رهبر انقلاب، انگیزه مضاعفی گرفتم؛ چراکه بیش از پیش برایم روشن شد که «دبیری» چه جایگاه والایی دارد و چه کارها که می توان در این جایگاه انجام داد...

در حقیقت، یکی از مصادیق کار فرهنگی، همین معلمی و تدریس است...

و باز به نظر من (که در گفتگو با معاون اداره کل آموزش و پرورش یزد هم همین را مطرح کردم:) متوسطه اول از بعضی جهات بهتر از متوسطه دوم است؛ چراکه روح و روان بچه ها بیشتر آمادگی پذیرش دارد و کار راحت تر است... اگرچه کلا دانش آموز و دانشجو آمادگی «پذیرش» دارد و نباید آنرا به سن و سال محدود کرد، اما در هر حال «سن» بر روی استحکام عقاید انسان اثر می گذارد...

هرچه هست و نیست خیر است.

پست را با این آیه از قرآن کریم به پایان می رسانم:

«مِنْ أَجْلِ ذَٰلِکَ کَتَبْنَا عَلَىٰ بَنِی إِسْرَائِیلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الْأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا وَمَنْ أَحْیَاهَا فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا ۚ وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِالْبَیِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ کَثِیرًا مِنْهُمْ بَعْدَ ذَٰلِکَ فِی الْأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ» (مائده، 32)

یعنی: بدین سبب بر بنی اسرائیل حکم نمودیم که هر کس نفسی را بدون حق و یا بی‌آنکه فساد و فتنه‌ای در زمین کرده، بکشد مثل آن باشد که همه مردم را کشته، و هر کس نفسی را حیات بخشد (از مرگ نجات دهد) مثل آن است که همه مردم را حیات بخشیده. و هر آینه رسولان ما به سوی آنان با معجزات روشن آمدند سپس بسیاری از مردم بعد از آمدن رسولان باز روی زمین بنای فساد و سرکشی را گذاشتند. (ترجمه مرحوم قمشه ای)

پی‌نوشت:

کلیپ مذکور را اینجا ببینید:

روایت رحیم پور ازغدی از جلسه ای با رهبری درباره آینده نظام و انقلاب

  • احمد طحانی
  • ۰
  • ۰

پس از پیام امام خامنه ای به مناسبت شهادت سپهبد سلیمانی، سایت خامنه ای دات آی آر اقدام به فراخوان پاسخ کاربران به پیام رهبری کرد. دو بیت زیر (اینجا) از آقای جعفری حسینی بسیار جذاب سروده شده است.

تقدیم به سپهبد آسمانی و سرافراز لشکر اسلام، حاج قاسم سلیمانی:

او جلوه ی مسلمانی ماست

آوازه ی اقتدار ایرانی ماست

انگشتر خونی به جا مانده ی او

دانشکده ی علوم انسانی ماست (سید محمد امین جعفری حسینی)

  • احمد طحانی