چند کلمه درباره شهادت آیت الله ابراهیم رئیسی (آه از غمی که تازه شود با غمی دگر!)

عجب شبی بود!

مگر صبح می شد؟

ثانیه ها سنگین بودند...

سنگین و کُشنده!

سنگین و طاقت فرسا.

و بالاخره صبح شد...

از شبکه خبر پیگیر بودم و گاهی به شبکه یک می رفتم و بر می گشتم.

گفتگویی از رئیس هلال احمر امیدم را ناامید کرد!

ساعت 5:49 صبح بود که گفتگوی زنده شبکه خبر با رئیس هلال احمر و این جمله که «اوضاع خوب نیست» سمت و سوی خبرها و تحلیل ها را از «امید» به «غم» تغییر داد!

در حالیکه قبل از آن، گفتگوی معاون رئیس جمهور و بیان این نکته که دو نفر از سرنشینان هلیکوپتر تماس گرفته اند همه را امیدوار نگهداشته بود...

اما رئیس هلال احمر با مشاهده وضعیت هلیکوپتر و بیان اینکه اوضاع خوب نیست حالمان را دگرگون کرد.

چه می شد کرد؟

غم بود و تحیر!

و هزار و یک «ای کاش...» که همه بی ثمر بودند!

آه...

ای کاش...

ای کاش نرفته بودی آقای رئیسی!

ای کاش زمینی رفته بودی رئیس جمهور محبوب من.

ولی می دانم؛ بنای تو این بود که در یک روز کاری، به جای یک کار، چند کار انجام دهی و به جای یک گره، چند گره از کار مردم بگشایی.

ای کاش...

کاش تو هم پشت میز می نشستی و مثل آن یکی که او هم رئیس جمهور بود و هنوز نفس می کشد و پیام تسلیت می دهد، از دور مدیریت می کردی!

کاش تو هم در ماشین ضد گلوله می نشستی و از ماشین پیاده نمی شدی تا مبادا کارگران کارخانه ای که در حال بازدید هستی خطری ایجاد کنند!

ای کاش و ای کاش و ای کاش!

اما...

هرچه بود گذشت.

رئیس جمهور عزیز و مردمی و جهادی و «مغتنم» کشورمان پرکشید.

و قرار است کمتر از دو ماه دیگر «انتخابات» برگزار شود.

امیدوارم خون شهیدان حادثه ورزقان تا مدتها نظام مقدس جمهوری اسلامی را «بیمه» کند.

در یکی از سایت ها نوشته بودم:

«عیدی» امام رضا (ع) در روز ولادتشان پیدا شدن رئیس جمهور خواهد بود.

اما عیدی امام رئوف (ع) «شهادت» رئیس جمهورمان بود؛ چراکه هم لیاقت رئیسی شهادت بود و هم لیاقت مردمی که به او رأی داده بودند این بود که کل ایران بفهمد و بشناسد که رئیسی کیست و که بود! و ای کاش سال 96...

و ای کاش سال 92!

آن انتخابات لعنتی!

و آن اختلاف اندک...

که اگر نبود، امروز هم حاج قاسم را داشتیم و هم حاج ابراهیم را...

خدایا؛ ما از پشت پرده حوادث خبر نداریم.

نمی دانیم چه می شود؛ بی تابیم و علت بی تابی مان هم همین «جهل» و نادانی است.

به ما صبر بده...

نظام مظلوم اما مقتدر اسلامی را حفظ بفرما.

و یاری مان کن تا سریعتر مقدمات ظهور حضرت حجت (عج) را فراهم کنیم.

الهی؛ عاقبتمان را ختم به خیر و «شهادت» بفرما!

آمین.

نکته ای درباره نامه حسن روحانی به مردم درباره رد صلاحیت شدنش!

بعد از اقدام درست و «انقلابی» شورای نگهبان که در راستای وظیفه «قانونی» و رسالت خود، حسن روحانی را برای انتخابات خبرگان رد صلاحیت کرد، واکنش های زیادی نسبت به این ماجرا بوجود آمد...

اما در راس این واکنش ها، می توان «نامه حسن روحانی به مردم درباره رد صلاحیتش» را قرار داد...

نامه ای که یکی دیگر از مصادیق این آیه قرآن کریم واقع شد:

«وَمَکَروا وَمَکَرَ اللَّهُ ۖ وَاللَّهُ خَیرُ الماکِرینَ» (آل عمران، 54)

یهود با خدا مکر کردند و خدا هم در مقابل با آنها مکر کرد، و خدا از همه بهتر تواند مکر کرد!

در این پست فقط چند نکته کوتاه درباره نامه ای که حسن روحانی نوشته است را ذکر خواهم کرد.

و اگر عمری بود در آینده نچندان دور بیشتر و بهتر درباره این نامه خواهم نوشت.

برکات نامه حسن روحانی درباره رد صلاحیتش

یکی از برکات نامه حسن روحانی درباره رد صلاحیتش، نشان دادن «ماهیت» و «واقعیت» اوست.

در واقع این نامه باعث شد «علت» رد صلاحیت وی برای «مردم» تا حدودی روشنتر شود...

فرای از مشکلات اقتصادی که به گفته کارشناسان بی سابقه بوده است! عملکرد سیاسی و حتی اظهارات اعتقادی روحانی در 8 سال ریاست دولت تدبیر و امید (بخوانید تزویر و ریا!) یکسری علل دیگر هم وجود دارد که مردم از آن آگاه نیستند. این نامه باعث شد بخشی از این علت ها به دست خود روحانی افشا شود...

در واقع روحانی ماهیت خودش را نشان داد...

این نکته را در نظر بگیرید و مقایسه بفرمایید:

علی لاریجانی رد صلاحیت شد. اعتراض هم کرد. در فضای مجازی هم نوشت. کلیدواژه «یکدست سازی» را هم به ادبیات سیاسی کشور اضافه کرد. (یا حداقل آنرا دوباره زنده کرد...) اما به هیچ وجه ساختار قانونی و جایگاه شورای نگهبان را زیر سوال نبرد؛ هرگز به نبرد با اصل نظام و ساختار سیاسی آن نپرداخت.

نتیجه آن چه شد؟

لاریجانی نشان داد نه تنها در درون نظام و یکی از مسئولان وفادار به جمهوری اسلامی تعریف می شود، بلکه در حادترین شرایط، (رد صلاحیت معمولا هویت واقعی سیاسیون را افشا می کند!) نجابت به خرج می دهد و به خاطر شخص (خودش) اصل را زیر سوال نمی برد!

اعتراض اصلاح طلبان به حسن روحانی درباره رد صلاحیتش!

این جمله را بخوانید:

مدیر مسئول روزنامه «جمهوری اسلامی» در یادداشت ویژه‌ای در این روزنامه به نامه حسن روحانی درباره رد صلاحیت شدنش اشاره کرده و نوشته: «سوال مهمی که باید آقای روحانی به آن جواب بدهد اینست که چرا شما فقط وقتی که خودتان رد صلاحیت شدید احساس کردید که جمهوریت نظام به خطر افتاده و باید برای نجات آن دفاعیه بنویسید؟»

جمله فوق را در یکی از کانال های اصلاح طلب در آپارات دیدم...

جدای از این مطلب، در سایت های زنجیره ای اصلاح طلب هم مشابه این دیدگاه دیده می شود:

جناب روحانی، حالا که رد صلاحیت به شما رسید شد بد؟

چرا تا دیروز درباره رد صلاحیت اینگونه سخن نمی گفتید؟

ابعاد امنیتی و جاسوسی در ماجرای رد صلاحیت روحانی

سوالات فراوانی درباره ابعاد امنیتی و جاسوسی در دولت روحانی وجود دارد. حتی در مورد خود روحانی و شخصیت دوگانه وی نیز ابهامات زیادی مطرح است.

حسن روحانی هیچگاه حاضر نشده است درباره این سوالات پاسخ دهد.

اگر تیترهای:

حمید رسایی دوتابعیتی بودن حسن روحانی را ثابت کرد

حسن روحانی و تابعیت دوگانه

روحانی یا فریدون؟ حسن روحانی کیست؟

افشاگری رسایی از دو تابعیتی بودن حسن روحانی

این کلیپ را مشاهده بفرمایید:

افشاگری وحشتناک رسایی نماینده سابق مجلس از دو تابعیتی بودن حسن روحانی

به احتمال قریب به یقین، محور اصلی یکی از گزارش های دریافتی شورای نگهبان که این نهاد انقلابی را به این نتیجه رسانده که رئیس جمهور 8 ساله و عضو 3 دوره مجلس خبرگان را «رد صلاحیت» کند، درباره همین ابعاد امنیتی و جاسوسی شخص حسن روحانی است.

اگر تنها به اخبار منتشر شده درباره وجود جاسوس های متعدد در تیم مذاکره کننده!! (از ژنو گرفته تا برجام و...) و اطلاعاتی که بنا به دلایلی خاص منتشر نشده را مبنای قضاوت قرار ندهیم، وجود جاسوس های فراوان در دولت روحانی، و شکل و شمایل کلید خاصی که روحانی از آن رونمایی کرد، ابهامات فراوانی دارد...

حسن روحانی به معنی واقعی کلمه دست دو دولت را از پشت پست:
1. دست دولت هاشمی را در تورم از پشت بست!!

و رکورد تورم بعد از انقلاب در کشور که در دستان هاشمی رفسنجانی بود (با تورم 49 درصد) را شکست و با تورم فزاینده 59 درصد دولت را تحویل داد.

2. دست دولت خاتمی ار دستگیری جاسوسان دولتی از پشت بست!!

و رکورد خاتمی در دستگیری اعضای دولت به جرم جاسوسی و خیانت و... را جابجا کرد و در یک قلم، فقط 4 جاسوس عضو تیم 12 نفره مذاکره کننده دولتش بودند!

فقط و فقط به این جملات که خروجی اخبار رسمی منتشر شده است توجه کنید:
1. دولت به عبدالرسول دری اصفهانی نشان درجه سه خدمت داد
2. جواد ظریف درباره دری اصفهانی گفت: بین خودم و خدا باید شهادت دهم که ایشان (دری اصفهانی) نقش موثری در تأمین منافع ملی داشت.
3. دری اصفهانی نماینده بانک مرکزی (با مدیریت همتی!) و مسئول امور بانکی تیم مذاکره کننده دولت بود.

عبدالرسول دری اصفهانی فقط یکی از جاسوسان دستگیر شده شاخص در دولت حسن روحانی است و اگر از جساسوس هایی که از دولت فرار کردند (بخوانید: فراری داده شدند!!) بگذریم، تعداد نفرات دستگیر شده به حدی است که به معنی واقعی کلمه هر ایرانی وطن دوستی را با این سوال مواجه می کند که چطور در این دولت اینقدر جاسوس وجود دارد؟

آقای حسن روحانی نامه شورای نگهبان را منتشر کنید

حسن روحانی حتی به این اندازه هم شهامت ندارد که نامه شورای نگهبان را منتشر کند...

اما درباره نقد معصوم و... سخن می راند و افاضه می کند که امام حسین هم با عمر سعد مذاکره کرده است!

روحانی در نامه ای که منتشر کرده ابعاد رد صلاحیتش را در 4 محور نوشته است. اما آنچه نوشته متنی است که به خواست خود تغییر داده و از عباراتی که به شکلی کنایه وار انتخاب شده، مشخص است که هیچ ارتباطی با نامه شورای نگهبان ندارد...

خوب است برای روشن شدن ذهن مخاطب، یکبار برای همیشه متن کامل نامه شورای نگهبان که دبیر شورا (آیت الله جنتی) آن را امضا کرده است را منتشر کند تا «مردم» قضاوت کنند که رد صلاحیت وی درست بوده یا غلط.

حسن روحانی احتمالا به بهانه «قید محرمانه» بودن نامه از این اقدام تفره می رود، اما کیست که نداند او از افشای ماهیت نامه می ترسد!

و البته از سوی دیگر یقین دارد که از سوی شورای نگهبان این اتفاق نخواهد افتاد؛ چراکه این شورا و رابطین آن اهل زد و بند و خیانت و افشاگری و... نیستند و به مرّ قانون عمل می کنند. جاسوسی، خیانت، تزویر، ریاکاری، خدعه، ظاهرسازی، نفاق و... کار کسانی است که روزگاری در ظاهر خود را انقلابی نشان می دادند اما به محض اینکه فرصت یافتند، هویت واقعی خود را افشا کردند و همه تلاش خود را به کار بستند و نظام را تا آستانه سقوط کشاندند! اما به لطف خدای متعال، این مشعل حقیقت و حقانیت روشن ماند تا مردم در عصر آخرالزمان، از آن استمداد کنند تا خورشید ولایت ظهور کند و دلها را به سوی حق و حقیقت رهنمون سازد...

اگر عمری باشد، متن نامه حسن روحانی و نقد آنرا در وبلاگ منتشر خواهم کرد؛ والسلام.

حسن روحانی «قبل» و «بعد» از انتخابات 92!

رئیس جمهور کشورمان از قبل از انقلاب تاکنون، سخنران خوبی بوده است. واقعیت این است که منش فکری و سیاسی آقای روحانی، تا قبل از رئیس جمهور شدن ایشان، برای بسیاری از مردم کشورمان (عامه مردم) به معنی واقعی کلمه «متفاوت» بود با آنچه وی در دوران ریاست جمهوری اش نشان داد!

آقای روحانی تا قبل از ریاست جمهوری اش، برای مردم نماد یک مسئول «مهم» و «انقلابی» بود. او سالها در «شورای عالی امنیت ملی» به خدمت مشغول بود. پست های حساسی داشت. در مجمع تشخیص مصلحت نظام و مجلس خبرگان رهبری مشغول به خدمت بود و در یک کلمه تا قبل از انتخابات 92، روحانی یک شخصیت «انقلابی» تلقی می شد!

بگذریم از اینکه متخصصان و خواص و اهل پژوهش و سیاست، ایشان را تا قبل از سال 92 هم نقد می کردند و به عملکردشان انتقاد داشتند که مستندات آن هم موجود است و محل بحث نیست. اما پس از انتخابات 92 روی دیگری از حسن روحانی برای مردم هویدا شد. او در حقیقت در سالهایی که رئیس جمهور بود، کارهایی کرد که از تندترین سیاسیون کشور، پس از انقلاب اسلامی هم سرنزده بود. از حرف زدن با رئیس جمهور آمریکا برای اولین بار و به صورت رسمی گرفته تا مذاکره طولانی در سطح وزارت امور خارجه. از حملات تند و بی پرده به رهبر کشور تا اتخاذ مواضعی متناقض.

عملکرد مجلس دهم در بوته نقد!

عملکرد مجلس دهم از حوزه های مختلف قابل بحث و بررسی است. اما آنچه مهم است، اینکه قبل از انتخابات، باید به دقت به عملکرد جریانات سیاسی اندیشید، و عزت کشور را در نظر گرفت. طبعا انتخاب نمایندگانی که به عزت ایران اسلامی اعتقاد نداشته باشند، و عزت کشور را با عملکردشان به ذلت تبدیل کنند! یا کسانی که امنیت کشور را فدای منافع شخصی خود کنند، نتیجه ای جز آنچه در حال حاضر کشور با آن مواجه است نخواهد داشت.

البته روشن است که به قول معروف هیچکس نمی گوید ماست من ترش است! همه برای وطن تلاش می کنند و شعار می دهند. همه دغدغه جامعه و دین دارند. اما اهمیت ماجرا در شناخت جریان های سیاسی کشور است. اگر این جریانات شناخته شوند، و کارنامه و عملکردشان مورد بررسی قرار گیرد، هیچگاه با وعده های زیبای انتخاباتی نمی توانند مخاطب خود را فریب داده و از آنها رأی بگیرند!

عملکرد مجلس دهم به طور کلی مورد رضایت جریان مردمی و انقلابی نیست و بعضی از فجایع سیاسی و فرهنگی که در این مجلس رقم خورده است، به نوعی تاریخی تلقی می شود! اگر در مجلس نهم تصویب 20 دقیقه برجام را داریم که نتیجه آن، به اعتراف مسئولان دولت، «هیچ» و «صفر» بوده است، در مجلس دهم سلفی با موگرینی که به معنی واقعی کلمه موجب وهن مجلس شد!

در رابطه با سلفی حقارت که در مجلس دهم رقم خورد این جمله را از گاردین را بخوانید تا بدانید چه فاجعه ای توسط نمایندگان اصلاح طلب مجلس رقم خورده و متاسفانه به چه شکل در نشریات بین المللی انعکاس یافته است: «این افراد با تلاش بسیار سر و گردن خود را بالا و پایین می کردند تا بتوانند با موگرینی سلفی بگیرند.»

دیلی تلگراف هم درباره ذوق زدگی نمایندگان مجلس ایران نوشت: «تعدادی از نمایندگان مجلس ایران به دلیل رفتار غیرحرفه ای و خلافشان نمایندگی مورد انتقاد قرار گرفتند. آن ها در مراسم تحلیف روحانی، برای سلفی گرفتن با یک مقام زن اتحادیه اروپا عجلهٔ بسیاری به خرج دادند. موگرینی که روسری سفید و سبز بر سر داشت، از جمعیتی که دور او در پارلمان ایران حلقه زدند، غافلگیر شده بود.»

در بعد وظایف ذاتی نمایندگی هم مجلس دهم متاسفانه عملکرد قابل قبولی ندارد و البته با توجه به نتایج و عملکرد شورای شهر تهران در دوره تسلط کامل اصلاح طلبان بر این نهاد در سالهای اخیر، که رسما شهرداری تهران برای مدتی به حالت تعطیل درآمد! و پس از آن نجفی که از سوی مراکز اطلاعاتی کشور منع شده بود، با لجاجت اصلاح طلبان شهردار شد، و ماجرای قتل میترا استاد پیش آمد! و پس از آن هم شهرداری انتخاب شد که معتقد بود باید «مدیر وارد کرد!»، قابل حدس بود که چه عملکردی خواهد داشت.

اصولا اصلاح طلبان، چه در سالهای که دولت های هفت و هشتم را در اختیار داشتند، و به اعتراف رئیس دولت اصلاحات، هر 9 روز یک بحران! برای کشور ایجاد می کردند، چه بعدها که کرسی نمایندگی مردم را در مجلس ششم به دست آوردند، و دست به تحصن زدند و نامه جام زهر به رهبر انقلاب نوشتند، همواره به جای توجه به خواسته مردم و حل مشکلات ریز و درشت کشور در حوزه های اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و...، به جار و جنجال های سیاسی پرداخته اند و نه تنها باری از مشکلات مردم کم نکردند، که اتفاقا مشکلات را خصوصا در حوزه اقتصاد عمق بخشیده اند! مانند دولت فعلی تدبیر و امید که با مدیریت جهانگیری آن وضعیت را برای دلار ایجاد کرد و حاصل عملکرد جمعی دولت هم گرانی روز افزون و افسار گسیخته است که در بخش مسکن، «آرزوی» خانه دار شد را به «رویا» تبدیل کرده و در بخش خودرو، قیمت پراید «فضایی» شده است! در مجلس دهم هم اصلاح طلبان و لیست امید، به هیچ وجه کارنامه درخشانی ندارند.

9 مورد از نظرات کارشناسان درباره عملکرد مجلس دهم را در مجله خبری روزلاگ (اینجا) بخوانید.

چرا اصلاح طلبان انتخابات مجلس را تحریم نمی کنند؟

انتخابات مجلس یازدهم کمتر از یک ماه دیگر برگزار می شود. اما آیا این انتخابات با مشارکت بی رمق مردمی برگزار می شود؟ و آیا اصلاح طلبان این انتخابات را تحریم خواهند کرد؟ پاسخ روشن است: خیر! اما چرا؟ بخوانید:

1. انتخابات مجلس نهم را به یاد بیاورید. بعد از انتخابات ریاست جمهوری 88 و فتنه تقلب، این نخستین انتخابات و به نوعی مهمترین انتخابات بود. اصلاح طلبانی که شادانه بر طبل تقلب کوبیده بودند، و در رأس آنها، سید محمد خاتمی در انتخابات شرکت کردند و «رأی دادند». اما چرا؟ چرا اصلاح طلبان و خاتمی، در انتخاباتی که به ظن  آنها در آن رأی مردم به صورت میلیونی!! جابجا می شود شرکت کردند؟ روشن است: سید محمد خاتمی که یکی از سران فتنه 88 محسوب می شود، در بعد از ظهر روز انتخابات، ساعت 17، رأی خود را به صندوق انداخت. چراکه حضرت ایشان منتظر مانده بود تا مشارکت مردمی را بسنجد و اگر «مردم» در انتخابات حضوری پر رنگ داشتند، او هم خودش را به مردم «بچسباند» و رأی بدهد و بعدها از این رأی دادن بهره برداری کند.

2. پس از شهادت سپهبد سلیمانی، دلهای مردم جهان تکان خورد. مسلمانان قیام کردند. در ایران رستاخیزی از مشتاقان و عاشقان جبهه مقاومت به پا شد. اما: از سوی دیگر، رسانه های زنجیره ای، عصبانی و متعجب از بدرقه باشکوه سپهبد سلیمانی و البته انتقام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، سعی کردند با شانتاژ رسانه ای، با اخبار تأسف آمیزی که پس از تشییع باشکوه فرمانده آسمانی جبهه مقاومت اتفاق افتاد بازی کرده و به نوعی از مردم و سپاه انتقام بگیرند. اما واقعیت این است که این بازی های رسانه ای، تنها منحصر به حوزه رسانه است. بله؛ جریان انقلاب در این زمینه متأسفانه نقاط ضعف بسیاری دارد؛ و البته حرکت های خوب و قابل تحسینی در حال انجام است و انشاء الله در این عرصه هم زلال انقلاب اسلامی به نحوی شایسته جاری خواهد شد. اما حساب فضای رسانه و تأثیر آن بر بدنه جامعه، به هیچ وجه به شکلی که در این رسانه ها منعکس می شود نیست. پس حساب مردم از حساب رسانه ها جداست و دلهای مردم، از همیشه بیدارتر و آماده تر است.

3. اصلاح طلبان، که اصولا ماهیت وجودی‌شان را، هنوز هم بعد از گذشت سالها، پنهان می کنند! و روش نمی کنند که «درد مشترک» شعارشان چیست؟ (همراه شو عزیز؛ کاین درد مشترک؛ هرگز جداجدا؛ درمان نمی شود!) الحق و الانصاف در حوزه رسانه به خوبی وارد شده اند. در سال 92، طبق پیش بینی ها، فضای فکری جامعه با توجه به حواشی دولت دهم، به ویژه در 2 سال پایانی دولت، به سمت جریانی مقابل دولت وقت و حامیانش متمایل بود. همین رسانه های جریان اصلاح طلب، با سوار شدن بر این فضای فکری، خود را به نوعی «جریان ساز» نشان دادند و به نوعی وانمود کردند که «تکرار» آنها جامعه را به فلان کاندیدا هدایت کرده است. از سوی دیگر، استوانه فکری این جریان، یعنی مرحوم هاشمی هم معتقد است با حضور و ثبت نامش به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری، رأی 3 درصدی روحانی را به 53 درصد افزایش داده است! این جریان، یعنی اصلاح طلبان مجبورند در این انتخابات هم حضور داشته باشند. چراکه حضور مردم بیدار و خشمگین ایران اسلامی در انتخابات پر رنگ خواهد بود و جریان اصلاح طلب هم حاضر می شود، تا به نوعی این معنا را متبادر کند که علی رغم همه نارضایتی ها، این جریان و هوادارانش هم سهمی از این حضور پر رنگ داشته اند.

4. شکست اصلاح طلبان قطعی است. همین حالا هم اگر فرض کنیم جامعه به اصلاح طلبان اقبال نشان دهد؛ به اندازه 3 مجلس کامل! کاندیدا دارند. چراکه بالغ بر 700 نفر از اصلاح طلبان تأیید صلاحیت شده اند. اما جامعه نتیجه عملکرد دولت های میرحسین، خاتمی و روحانی را در همه این سالها دیده است. در سال 92 با تصور اینکه جریان مرموز اعتدال، متفاوت از جریان اصلاحات است، مردم با امید اصلاح مشکلات اقتصادی و بین المللی به این جریان اقبالی شکننده نشان دادند. در همان سال هم اگر بین جریان اصولگرا اتفاق نظر شکل می گرفت، و مثلا نامزدهای جریان اصولگرا یکدیگر را تخریب نمی کردند، یقینا نتیجه چیز دیگری بود و روحانی با آن رأی شکننده انتخاب نمی شد. اما به هر حال عملکرد 7 ساله دولت و 4 ساله مجلس، نشان داده است که این جریان، نه تنها برای مشکلات جامعه راه حلی ندارند و تلاشی نمی کنند، بلکه داشته های نظام را هم به باد بی تدبیری خواهند داد. مردم مشکلات ریز و درشت اقتصادی را دیده اند. بی تدبیری در بحث دلار که از عجایب سیاسی تاریخ کشور تلقی می شود، برجام با همه آنچه نقدا به جریان مقابل انقلاب تقدیم کرد و همه وعده های نسیه ای که گرفت، و بر باد رفتن عزت دولت جمهوری اسلامی و... را مردم با گوشت و پوست و استخوان خود درک کرده اند. گرانی، بیکاری، مشکلات حوزه کار و تعطیلی کارخانه های بزرگ، برجام و حس بد له شدن عزت دولت مطبوع مردم و... چیزی نیست که بشود با شانتاژ رسانه ای آنرا از ذهن مردم پاک کرد.

بنابراین به طور خلاصه، با توجه به حضور مردم که بستر رسمی بروز خشم خویش از ترور سردار سلیمانی و حمایت از نظام مظلوم و مقتدر اسلامی را انتخابات می دانند، به طور گسترده در انتخابات حاضر خواهند شد و بنابراین اصلاح طلبان، مجبورند برای حفظ ظاهر هم که شده، خود را در این مشارکت سهیم نشان دهند و از اینرو، حضور این جریان در انتخابات قطعی خواهد بود.

کجایی مهاجرانی که یادت بخیر: اهدای جایزه جشنواره شعر فجر به یک ضد انقلاب و ضد دین!

خبر عجیب است اما واقعی! اگرچه؛ از سر خیانت اتفاق نیافتاده، اما به هر حال از سر نادانی و تسامح و جهل و کارنابلدی یک عده ای به اصطلاح اعتدالگرا و اصلاح طلب، اینبار عزت جشنواره فجر زیر سوال رفته و شاعری به عنوان برگزیده انتخاب شده که نسبت به انقلاب و سردار سلیمانی و حتی حضرت فاطمه (س) مواضع خاص دارد! براستی چرا؟ یعنی در میان خیل لشکر اصلاح طلب و اعتدالگرا، چند نفر نیستند که عاقلانه تر بیاندیشند؟ چرا کاری می کنند که به قول خودشان از سر ندانستن، اعتبار جشنواره زیر سوال برود؟ در مقطعی که به لطف حوادث تلخ روزگار، کسانی که دل در گرو حب دشمن دارند، جشنواره را تحریم کرده اند و جماعتی ساده لوح نیز به آنها پیوسته و جشنواره به درجه ای قابل ستایش از خلوص رسیده است، با یک انتخاب نابجا کاری می شود که نباید!

در اینباره فارس می نویسد: «سارا متقی در کنار شاعرانی از افغانستان، فسا، کرمانشاه، تهران و فرخ‌شهر به عنوان برگزیده بخش ویژه معرفی شده که او به عنوان شاعر فعال در فضای مجازی، نظرات ساختارشکنانه‌ای در خصوص جمهوری اسلامی، حضرت زهرا سلام‌الله علیها و سردار سلیمانی دارد.»

تصاویر و مستندات را در این لینک می توانید ببینید!

اما بعضی از مواضع سرکار خانم سارا متقی روشنفکر والا مقام و دردانه شعر زمان، و نور چشم برگزار کنندگان دولتی جشنواره فجر:

1. توهین به سردار سلیمانی و دختر مظلومش، زینب سلیمانی
2. توهین آشکار به نظام مقدس جمهوری اسلامی
3. توهین به مقدسات اسلامی نظیر حجاب
4. توهین به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها (مقایسه روز مادر، ولادت حضرت زهرا س، با روز مادر، ولادت فرح دیبا!)